Τι να έκανα?

Και εγώ ανόητε στη ζωή σου ήθελα φως να γίνω μα εσύ δεν άνοιξες να μπω έστω για λίγο. Με παρακαλούσες να σε βοηθήσω μα εγώ είχα ξεχάσει. Ξανά άρχισα να σε σκέφτομαι συχνά στα όνειρα μου και στις σκέψεις μου ο μοναδικός και να το εγώ να προσπαθώ να σε πλησιάσω. Αγνή η κάθε μου προσφορά ιερά μοναδική μα στα σκουπίδια τη πετάς για σένα δεν είναι τίποτα . τσακίζεις και σκίζεις τα πάντα που είναι κοντά σου και όλα όσα έχουν σχέση με εμένα τώρα πλέον εγώ μαζεύω όσα έχεις πετάξει τα φροντίζω και ελπίζω πως κάποια μέρα θα           καταλάβεις  πως εγώ σε νοιαζόμουν και εσύ με είχες ξεγράψει...